Παγκόσμια ημέρα γυναικών η χθεσινή… Ημέρα διεκδικήσεων – ημέρα προβληματισμού..!!

Κάθε γυναίκα, που ζει κάτω από την συνθήκη της αναπηρίας οφείλουμε να την αντικρίζουμε πρωταρχικά σαν άνθρωπο, δευτερευόντως σαν ισότιμο μέλος στην κοινωνία και σε ένα τελευταίο επίπεδο σαν πολίτη, που βιώνει την συνθήκη της αναπηρίας……

Πόσο έχουμε αλήθεια ανιχνεύσει σαν πολιτεία τις ουσιώδεις ανάγκες μιας ανθρώπινης οντότητας, που υφίσταται έναν καθημερινό διττό αποκλεισμό σε σεξιστικό και ενταξιακό επίπεδο και ποιες επιγραμματικά οι προσπάθειες, που έχουν καταβληθεί από τους αντιπροσωπευτικούς φορείς για την χειραφέτηση της κάθε γυναίκας με αναπηρία…;;;

Πόσο εύκολο αλήθεια είναι και πόσο πραγματιστικά υπολαμβανόμενο το δικαίωμα μιας ανάπηρης γυναίκας να ορθώσει το ανάστημα της και να αρθρώσει μετά παρρησίας μεστό και αληθινό λόγο για τις ανησυχίες, τις δικαιωματικές της προσβολές και τις διεκδικήσεις της;;;

Κυρίως πόσο αντέχει το Ελληνικό σύστημα την ενεργό δράση και συμμετοχή της γυναίκας με αναπηρία, της γυναίκας που αγωνίζεται καθημερινά, γνωρίζοντας πολύ βαθιά εκ προοιμίου, ότι η πλειονότητα των μαχών προσαπαιτούν έναν μονομάχο, έναν ηττημένο και σπανιότατα έναν νικητή…

Πωλίνα Ι. Παπανικολάου
Δικηγόρος
Μέλος της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών